بسمه تعالی

بازدید از مناطق زلزله زده غرب کشور توسط همکار فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا(س) فامنین:

روزی که از شبکه های اجتماعی و وسایل ارتباطی شاهد ویران شدن منازل مسکونی و آواره شدن و کشته شدن خانواده های مناطق غرب کشور بودم، آرامش نداشته و در سرما و بارش برف و باران نگران این خانواده ها بودم که چطور در چادرها زندگی می کنند.

با وجود تلاش و حمایت ارگان ها و مردم از آسیب دیدگان، عمق فاجعه به قدری بود که نیاز مردم این مناطق به خوبی برطرف نشده است.

با تلاش و همت عزیزان خیر سعی کردیم با تهیه لااقل چند کانکس سهم خود را هر چند ناچیز ادا کرده باشیم و با توکل بر خداوند منان و حمایت افراد نیکوکار توانستیم چهار کانکس را تهیه کرده و در سفری به سرپل ذهاب، آن را به نیازمندان اهداء نماییم.

سفر به این منطقه و همدردی با این مردم عزیز که در چادرهای بسیار نمدار و تنگ زندگی می کردند قابل وصف نیست.

شاهد تلاش پدرانی که نگران فرزندان خود بودند و مادری که به خاطر سرما و خیس بودن کف چادرها فرزند خود را بیشتر در آغوش خود نگهداری می کرد. تهیه مواد غذایی برای افرادی که سرمایه خود را در فاجعه طبیعی از دست داده بودند، سخت بود.

کسانیکه حقوق بگیر بودند باز راحت تر زندگی می کردند و دیدم مردی که در این زلزله خانه و ماشین و سوپر مارکت خود را که با چک و سفته وسایلش را تهیه کرده بود، همه را یکجا از دست داده بود و همواره خدا را شاکر بود که در کنار عزیزانش زندگی می کند و خدا را شکر صدمه چندانی ندیده بودند.

وقتی از مرد بزرگی که عزت نفس خود را در زیر سایه بانی از چادر هم حفظ کرده بود، پرسیدم حالا در آینده چطور کسب و کاری خواهید داشت و چطور می توانی با این همه بدهی و چک، مخارج معاش خانواده را تأمین کنی؟

گفت: ما به زندگی سخت عادت داریم و در طول دوران دفاع مقدس هم آواره کوه و بیابان بودیم و در چادرها زندگی می کردیم. با لطف خداوند توانسته بودم سرمایه ای جمع کرده و خانه ای بسازیم که خداوند بنا به صلاح خود یک شبه همه را گرفت و شکر که خانواده در کنار هم هستیم و معتقدم که اگر خداوند اراده نماید یک شبه صاحب تمام آنچه از دست داده ام خواهم بود. پس رضایم به رضای او و تلاشم را خواهم کرد تا در کنار همسر و فرزندانم زندگی را از نو بسازیم.

اشک در چشمانم جاری بود و سرم را پایین گرفتم. این مردان و زنان غیور و مبارز در برابر جنگ تحمیلی و جنگ طبیعت چقدر مقاوم بودند و قانع.

پسری ده ساله التماس میکرد؛ من کانکس برای خودم نمی خواهم و فقط برای مادرم و خواهرم که در سرما نمانند.

با خانواده های زیادی آشنا شدیم. دوستانی که در این شرایط سخت هم مهمان نوازی را فراموش نکرده و با غذاهایی که در چادرها و یا کانکس کوچکی، با سختی تهیه کرده بودند، از ما پذیرایی می کردند. شب جای حدودا گرمی برای ما تدارک دیدند تا مهمانانشان در سرما نمانند، هر چند دلم می خواست که من هم سرمای بودن در چادر را حس می کردم و برای یک شب هم شده این زندگی سخت را تجربه میکردم ولی نتوانستم بر میزبانی این انسان های بزرگ غلبه کنم.

دو روز در کنار مردمی مظلوم بودم که تجربه آوارگی را داشتند و در برابر دشمنان مردانه ایستادگی کرده بودند تا از مرز و بوم کشور عزیزمان دفاع کنند. رفتن به گلزار شهدا و دیدن ویرانی امازاده که انگار باز هم موشکی به آنجا اثابت کرده بود و فرو ریخته بود.

زمین هایی که در اولین نگاه فکر میکردی برای کشاورزی شخم زده شده است. در صورتی که اینجا زمانی جای جای زندگی زنان و مردان و نوعروسان بود و محله هایی که هنوز هم بوی شادی و بازی کودکان را می شد احساس کرد.

خدایا شکر به خاطر تمام داده ها و نداده هایت که همه از رحمت و حکمت بی پایانت است و این امر الهی که شاید آزمونی باشد، برای مردم زلزله زده، برای مسئولین، برای مردم مرفه، برای ما و برای من. چطور می توانیم به همدیگر یاری رسانیم و دست هم را بگیریم تا از این مسیر سخت هم عبور کنیم و شاهد اشک یتیمان و مادران داغدیده و پدران رنج کشیده نباشیم.

سخت است دیدن داغ هم وطن و شنیدن آه مظلوم

یا حق

تهیه کننده: طاهره حاجیلو

مراسم عزاداری و شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها با سخنرانی استاد اخلاق ، در مدرسه علمیه الزهرا(س) شهرستان فامنین برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین مجتبی رهبر در مراسم سوگواری شهادت حضرت فاطمه(س) گفت: انسان به عنوان والاترین آفریده خداوند جایگاه ویژه ای داشته و از موقعیت ممتازی در عرصه هستی برخوردار است.

وی افزود: اگر از زوایای مختلف به سیره ی انبیا نگریسته شود، مجموعه ای از پندارها و رفتارها در ایمان به خداوند و عمل صالح و اخلاق نیک دیده می شود. انبیا کمال نورانیت و معنویت بوده اند. اخلاق اسلامی گنجینه ای گرانبها از گوهرهای فطری بشر معرفی شده است.

استاد اخلاق حوزوی ادامه داد: حضرت فاطمه سلام الله علیها بانویی آگاه به مبانی اسلام و آشنا به اصول اخلاق بود و از آغاز طفولیت نمونه ای کامل و اسوه ای برجسته برای همگان بوده است که پیروی از سیره زندگی بانوی دو عالم هدایت گر مادران و زنان است تا بتوانند رفتاری نیکو داشته و در فراز و فرودهای زندگی از ناخالصی ها پالایش شوند.

مراسم شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا(س) با همکاری معاونت فرهنگی و بسیج طلاب، در مدرسه علمیه الزهرا(س) فامنین برگزار شد.

خانم محمدی به عنوان سخنران مراسم با تسلیت ایام سوگواری بانوی دو عالم گفت: شهادت حضرت زهرا بر اثر ضرباتی بود که قنفذ بر پیکر نازنین حضرت زهرا سلام الله علیها وارد ساخت و منجر به شهادت حضرت محسن شد و به دان علت حضرت زهرا(س) پیوسته رنجور و ضعیف می گشت تا بستری شد و حضرت علی علیه السلام و اسماء از ایشان پرستاری می کردند.

وی ادامه داد: علت شهادت حضرت زهرا(س) علاوه بر مجروح شدن ایشان، ناراحتی های روحی و غم و اندوهی بود که در اثر بروز مسائل و مشلات بر جهان اسلام پیش آمده بود و مردم را از اسلام حقیقی و مسیر درست منحرف می کرد.

محمدی افزود: مردم در زمان حضرت سه دسته بودند که یک عده در منزل حضرت علی تحصن کردند و دومین گروه که به طور مستقیم خلافت امام علی را قصب کردند و سومین گروه مردم عادی بودند که بی تفاوت بودند و همه دیدند که بر در علی(ع) هیزم آوردند و شاهد سیلی خوردن فاطمه بودند.

 وی با بیان اینکه ما از خواص هستیم و نباید شاهد مصائب و مشکلات باشیم و حرفی نزنیم، خاطر نشان کرد: وقتی که حضرت علی(ع) را با دستان بسته می بردند و مردم فقط تماشا می کردند، حضرت زهرا(س) از امام زمان خود و ولایت دفاع کرد.

محمدی اظهار کرد: پنج عامل برای اینکه مردم مدینه به این بلا گرفتار شدند و اگر ما هم مراقب نباشیم امام زمانمون نمی آید.
۱- پیروی از خواهش های نفسانی
هر کسی “دلم میخواهد” را سرلوحه زندگی خودش قرار دهد، پس عقل را از دست میدهد و مخالف حق خواهد شد.
۲- توجه نکردن به مسائل دین
یعنی در پی شناخت خدا نبودند و رضایت خدا را نمی خواستند.
خداوند برای کوچکترین کارهای انسان هم دستوراتی فرموده است.
۳- آرزوهای بلند
حضرت زهرا فرمودند؛ که آنها میدیدند که به دختر رسول خدا(ص) چی شده ولی چون آرزوهای بلند داشتند و توجهی به مسائل دیگر نداشتند. فراموش کردند و اهمیت ندادند.
۴- فراموشی مرگ
به فرموده ی حضرت علی(ع)، در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش می کند در صورتی که رفتگان را می بیند.
۵- خاموش شدن قلب

وی در پایان گفت: حضرت زهرا(س) مادر همه ماست و در لحظات آخر عمر دست های مجروح خودش را بالا می برد و دعا می کند.  پروردگار و آقای من به حق پیامبرانی که برگزیده ای و به حق فرزندان من گناهان شیعیان را ببخش.

نشست اخلاقی با موضوع فهم یکی از حکمت های نهج البلاغه با حضور امام جمعه شهرستان فامنین، در مدرسه علمیه الزهرا(س) برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین رضا مصباح با بیان حکمت 33 نهج البلاغه در باره جایگاه انسان مطالبی را عنوان کرد و ادامه داد: این خطبه ی امیر المومنین(ع)، خطاب به همه مردم است. یا ایها الذین آمنوا نیست، یعنی با هر ارزش و اعتقادی که داشته باشید، این مطلب مثل میوه ای است که دارای ارزش غذایی زیادی می باشد و هر کس تناول کند از آن فایده می برد. 

وی افزود: فرق است بین حقیقت و مجاز، حقیقت ساختار واقعی دارد و مجاز یعنی ظواهر را دیدن. خداوند که از جایگاه انسان تعریف می کند، مثال از دنیا می زند. گاهی ظاهر لطیف است ولی باطنی خطرناک یا مثل دریا دارد. انسان هر چیزی را استفاده کند تمایلش به آن بیشتر می شود و عطش پیدا می کند، پس هر چه به دنبال دنیا باشی حریص تر خواهی شد و به حقیقت نخواهی رسید.

استاد اخلاق ادامه داد: در این دنیا کسی به آرامش نرسیده و سیر نشده است چون دنیا حقیقی نیست و هر چه فرو بروی جز منجلاب نیست. حضرت فرمودند؛ دنیا سیل گاه است و کسی بر روی سیل خانه نمی سازد. کسی به سراب دل خوش نمی کند. 

وی اظهار کرد: بیشتر ما به دنبال دنیا و هوای نفس هستیم و خدا و امام زمان(عج) فروش هستیم و در بازار یوسف زهرا را می فروشیم، چون به حقیقت دست پیدا نکردیم. کسی که حقیقت را شناخت راضی نمی شود با یک نگاه و یک کلام چیزی را به دست بیاورد که ارزشی ندارد و چیزی را بفروشد که لذت بندگی و مناجات را از دست بدهد. دنیا مکان مجازی است. کسی در دنیا ابدی نمانده است.

وی در پایان با بیان کلام امام سجاد علیه السلام گفت: دنیا همانند پلی است و کسی بر روی پل نمی ایستد و باید از این پل عبور کند. باید به سلامت عبور کرد و نه به ضلالت، هر چه سوز بیشتر به خدا مقرب تر هستید. اگر شخصیتی چون حضرت زهرا(س) را در نظر بگیریم و ببینیم که آثار بندگی چیست و باید از سیره حضرت درس بگیریم.

از آنجایی که در روایات شیعه دو تاریخ برای درگذشت فاطمه زهرا وجود دارد، ایّام فاطمیّه یا ایام وفات فاطمه زهرا به فاصلهٔ بین این دو تاریخ یعنی ۱۳ جمادی‌الاول تا ۳ جمادی‌الثانی گفته می‌شود.[۱] مراسم ایام فاطمیه جمعاً ۶ روز می‌باشد، ۳ روز در ماه جمادی‌الاول و ۳ روز در ماه جمادی‌الثانی. فاطمیّه اول از ۱۳ تا ۱۵ جمادی‌الاول است و فاطمیّه دوم از سوم تا پنجم جمادی‌الثانی می‌باشد که شیعیان به عزاداری برای فاطمه دختر پیامبر اسلام می‌پردازند.[۲]

محتویات
 [نهفتن] 
۱تاریخ ایام فاطمیه
۲علت اختلاف تاریخ
۳وقایع منجر به کشته شدن
۴تدفین
۵منابع
تاریخ ایام فاطمیه

زندگی
نام‌ها و القاب · زندگی زناشویی · اختلاف مالی فاطمه و عباس با خلافت · خطبه فدکیه · رویداد خانهٔ فاطمه · درگذشت
در قرآن
سوره انسان · سوره قدر · سوره کوثر · آیه مباهله · آیات نور · آیه تطهیر · آیه مودت
جای‌ها
در مکه
محله بنی‌هاشم · شعب ابی‌طالب
در مدینه
بقیع · بیت‌الاحزان · درخت کنار · روضه نبوی · سقیفه · مسجد النبی
در شمال حجاز
فدک
افراد
خانواده
محمد · خدیجه · علی
فرزندان
حسن · حسین · زینب · ام‌کلثوم ·محسن
همراهان
فضه · ام ایمن · اسماء  · سلمان
دیگران
قنفذ · مغیره · عمر · ابوبکر
آثار
خطبه فدکیه · خطبه عیادت · دعای نور · مصحف فاطمه · لوح فاطمه
مرتبط
تسبیحات فاطمه · رویداد مباهله · ایام فاطمیه
ن
ب
و
شیعیان پیرامون تاریخ درگذشت فاطمه دو روایت متفاوت شامل هفتاد و پنج روز بعد از درگذشت محمد و دیگری نود و پنج روز را مورد وثوق می‌دانند. از آنجا که درگذشت محمد در بیست و هشتم صفر بوده‌است به روایت هفتاد و پنج روز، در مورخ سیزدهم تا پانزدهم جمادی الأوّل را «فاطمیه اول» می‌دانند. بنا به روایت نود و پنج روز، تاریخ درگذشت فاطمه را در سوم تا پنجم جمادی‌الثانی دانسته و آنرا «فاطمیه دوم» می‌نامند.[نیازمند منبع]

با توجه به اینکه افرادی مانند کلینی در کتاب اصول کافی وفات محمد را در ۱۲ ربیع الاول می‌داند[۳] همه محاسبات بالا دربارهٔ ایام فاطمیه تغییر می‌کند.

در فرهنگ عامه، به دهه دوم جمادی‌الاول، از دهم تا بیستم آن ماه که بر اساس روایت ۷۵ روز درگذشت فاطمه در میان آن روزها واقع شده‌است، «دهه اول فاطمیه» و به دهه اول جمادی‌الثانی، از اول تا دهم جمادی‌الثانی که بنا به روایت ۹۵ روز، درگذشت فاطمه در میان این روزها اتفاق افتاده «دهه دوم فاطمیه» می‌گویند.[۲]

در فرهنگ عامه شیعیان عراق به جای دو دهه سه دهه برگزار می‌شود، که «دهه اول فاطمیه» ۴۰ روز بعد از درگذشت محمد می‌باشد، که مورخ هشتم ربیع‌الثانی است. البته این تقسیم‌بندی در شهرهایی مانند قم و تهران نیز وجود دارد.[نیازمند منبع]

علت اختلاف تاریخ
دستور خط عربی در ابتدا فاقد هرگونه علامت بود؛ چه نقطه و چه اعراب. از این‌رو، اکثر حروف آن دارای شکل‌های مشترک و همانند بوده است.[۴] به‌همین خاطر «هفتاد» (به عربی: سبعون) و «نود» (به عربی: تسعون) در زبان عربی مانند هم نوشته می‌شده است، که برای تاریخ‌نویسان دوره‌های بعد قابل تشخیص از هم نبوده است.

وقایع منجر به کشته شدن
شیعیان معتقدند در اثر صدمات و جراحات وارده توسط خلیفه دوم (عمر بن خطاب) که در حین رویداد خانه فاطمه اتفاق افتاد و منجر به شکستگی پهلو و سقط جنین وی (محسن بن علی) گردید فاطمه کشته شده است. در عین حال شیعیان بر این نظر دارند که فاطمه بین ۷۵ تا ۹۵ روز پس از وفات حضرت محمد درگذشته است.[۵][۶][۷][۸][۹][۹][۱۰] بگفتهٔ روایاتی که در منابعی مانند یعقوبی آمده‌است، زنان قریش و همسران محمد به دیدن فاطمه می‌آیند. اما فاطمه به اسما بیوه جعفر ابن ابی طالب، می‌گوید که از ورود آنان جلوگیری کنند. زیرا فاطمه در وضع بسیار بدی بود و در اثر بیماری بسیار نحیف شده بود.

تدفین
به گفته دانشنامه اسلام اکثریت منابع اولیه تدفین فاطمه را شبانه، مخفی و بدون حضور ابوبکر و عمر می‌دانند.

دنیس صوفی معتقد است به دلیل تواتر روایت‌ها(یی چون ناراحتی فاطمه از ابوبکر و وصیت وی) به نظر می‌رسد مراسم کفن و دفن فاطمه به خواسته خود او در شب انجام شده تا ابوبکر به عنوان رئیس جامعه نتواند در مراسم تشییع او شرکت کند و با آن کاری داشته باشد.[۱۱]

 
منابع
پرش به بالا↑ ویژه‌نامهٔ ایام فاطمیه، مکارم شیرازی
↑ پرش به بالا به:۲٫۰ ۲٫۱ «ایام فاطمیه از چه تاریخی شروع ودر چه تاریخی تمام می‌شود؟». مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی. بازبینی‌شده در ۲۵. بهمن ۱۳۸۹.
پرش به بالا↑ اصول کافی، محمد بن یعقوب کلینی، دارالحدیث، جلد ۲، صفحهٔ ۴۳۶
پرش به بالا↑ «تاریخچه رسم‌الخط قرآن و سیر و تحول آن». دانشنامه موضوعی قرآن. ۲۰۱۵-۰۵-۱۶. بازبینی‌شده در ۲۰۱۵-۰۵-۱۶.‌
پرش به بالا↑ آیت‌الله بروجردی
پرش به بالا↑ آیت‌الله روحانی
پرش به بالا↑ آیت‌الله شاهرودی
پرش به بالا↑ شبکه قرآن
↑ پرش به بالا به:۹٫۰ ۹٫۱ وب‌گاه حوزه علمیه قم
پرش به بالا↑ آیةالله حسین وحید خراسانی٬فاطمه-حلقه وصل رسالت و امامت ٬مدرسة المام باقر العلوم٬چاپ اول ۱۳۹۱٬صفحه ۷۳ و ۷۴
پرش به بالا↑ Denise L. Soufi, “The Image of Fatima in Classical Muslim Thought,” PhD dissertation, Princeton, 1997, p.1