موضوع: "کودکان"

بازی کودکان در طبیعت ، ارتباط قوی معنوی و رضایت شخصی آنان در زندگی را القا می کند

نوشته شده توسطمدرسه علمیه الزهرا (س) فامنین 16ام اسفند, 1394

بسمه تعالی

موقعیت اجتماعی زندگی والدین و مشغله های روزمره، موجب دوری کودکان از والدین شده است. همه گیر شدن آپارتمان نشینی و شهری شدن فضای یکجا نشینی در کشور گسترش پیدا کرده است و این نگرانی والدین برای محافظت از فرزندان خود، باعث گردیده که بچه ها در خانه ها و مهد کودکها نگه داری شوند.

اگر کودکان ما بیشتر وقت خود را در فضاهای بسته خانه و مهد سپری نمایند ، چطور می توانند زیباییهای طبیعت را درک کنند؟ چگونه می توانند با انجام بازیهای شاد طبیعی به پرورش تخیل و رویا پردازی و تحرک بپردازند؟

کودکی های خودمان را یادم هست. وقتی در باغچه کوچک حیاط بازی می کردیم و با تمام گلها و درختان حرف می زدیم و با صدای پرندگان شروع به آواز خواندن می کردیم، یا به دنبال قاصدکی آنقدر می دویدیم تا راز مان را بگوییم و به دست باد بسپاریم. حوض داخل حیاط با رنگ آبی و ماهی های قرمز و یک قایق کوچک کاغذی که روی آب می انداختیم و با حرکت آنها به این سو و آنسوی حوض می دویدیم.

با بچه های همسایه لی لی بازی میکردیم و در پشت بوته های شمشک قایم می شدیم.

بچه های ما هم نیاز به بازی دارند و فضاهای بسته و بازیهای رایانه ای و مجازی از آنان افرادی پرخاشگر و نا توان و غیر اجتماعی به بار آورده است. عدم رقبت در جمع خانواده بودن و عدم استقبال از مسافرت به خاطر نداشتن نت و وای فای ، یک واقعیت قابل تلنگر و تأمل برای والدین است.

مطالعات جدید دانشمندان روانشناسی نشان داده است ، اگر کودکان در بیرون از خانه و در فضای باز طبیعت بازی کنند از حس رضایت و هدفمنذی بسیار بالایی نسبت به بچه هایی که در فضاهای بسته خانه هستند برخوردارند.

نتایج مطالعات نشان داده است که 5 تا 10 ساعت در هفته برای بازی کودکان در طبیعت باعث ارتباط قوی معنوی با طبیعت شده و رضایت شخصی و هدفمندی را ، در زندگی القا می نماید.

هر چه قدر بچه ها زمان بیشتری را در طبیعت بگذرانند، احساس تعلق به جهان هستی و روح زنده طبیعت را درک خواهند کرد.

بودن کودکان در طبیعت یعنی درک واقعیت ها و نشانه های زنده بودن و بهترین نمادهای زیبایی ، این بچه ها بیشتر حساس به نور و تقارن اجزای اطراف خود خواهند شد.

به همین دلیل از توانایی تخیل و کنجکاوی بیشتری برخوردار هستند . بیشتر بیندیشیم ، کودکان ما به برنامه ریزی بیشتری برای با هم بودن و در طبیعت بودن نیازمند هستند . هفته ای چند ساعت را در کنارشان باشیم و با بچه ها بازی کنیم . تا در طبیعت بدوند و بازی کنند و فکر کنند.

از زندگی و بودن فرزند لذت ببریم و این شادی را به کودکانمان منتقل کنیم تا نشاط و سلامتی همیشه در زندگی هایمان پایدار باشد . فرزند و حیات بهترین نعمت خداوند سبحان است . برای شکر گزاری از این نعمتها در کنار هم باشیم و مراقب تک تک اعضای خانواده باشیم.

خدایا برای تمام نعمتهایت تو را شاکریم

 

 

 

نویسنده: طاهره حاجیلو