هوالمحبوب

 

تقديم به فرزانه مردي كه طاغوت زمان را درهم شكست وترنم عشق و رايحه وصل را در دلها زنده نمود. (امام خميني(ره))

اي كاش مي شد تا تو را در زير باران شكوفه ها ببينم، در آن هنگام كه نسيم بهاري درلابه لاي درختان مي ژيچد و شاخه ها را همچون گيسوان در خود رقص مي داد. آن هنگام كه هزاران مرغ عشق بر روي شاخه ها ترانه اي از ديوار تازه را سر مي دهند و روي گل هاي ياس سپيد هزاران پروانه رنگين بال نشسته اند به آسمان كه بنگري نوشته هاي سپيد را مي بيني كه سبد سبد گل به رويش مي ريزند و چكاوك ها در اطرافش به ژرواز درمي آيند و همه جا از بوي وجود او پر مي شود. خورشيد با درخششي ذرين بر همه جا مي تابد و همه جا را با نور درخشش خود زيبا گرداند. دوست دارم كه فرشته ها بر همه جا پودر طلايي بپاشند چون امام به ايران ، سرزمين ما قدم نهاده است و اي كاش مي شد از دشست گل هاي آسماني يك شاخه گل محمدي ژيد و روي گلبرگ هاي آن نوشت : اماما ! دوست دارم و تا آخرين لحظه اي كه قلبم مي تپد راهت را ادامه مي دهم. و اي كاش مي شد پنجره را باز كرد و هر وقت فرشته اي از آن جا گذر كرد گل را به او بدهم تا آن را براي رهبرم ، نغمه دل انگيز دلم، هستي وجودم، برد.

طبله بسيجي حوزه علميه الزهرا(س)