سلام بر او روزی که به دنیا آمد و سلام بر او روزی که در پیش چشمان اشکبار امیرالمومنین در بستر بیماری با بدنی آزرده و پهلویی شکسته و بازویی ورم کرده به شهادت رسید.
و سلام بر او در آن نیمه شب که بدن آزرده اش، غریبانه و مخفیانه به زیرخاک رفت. و این سوال را در تاریخ باقی گذاشت که چرا دختر پیامبر شبانه دفن شد تا مزارش مخفی بماند.

سال های حکومت ستم، گرفتار چنگ یأس بودیم. ناامید از پیروزی و مقهور قدرت، دشنام به «شب» می دادیم و نفرین به «ستم» می کردیم . اما مسیحا نفسی، احیاگر نفوس شد و حیات این ملت را جانی تازه بخشید. «روح خدا» بود که در جان افسرده مردم دمیده شد. حنجره های داوودی، در رهگذر باد و چشم انداز آفتاب و در موج خون و شط شهادت، سرود فجر حقیقت را سر داد. امام آمد، نشسته بر بال فرشتگان. امام در پیام خدایی اش در شهید آباد «بهشت زهرا» در «صور انقلاب» دمید و مردم را در عرصه های حق و محشر نهضت جان بخشید. «صبح صادق» انقلاب بود. فجر ایمان، از شرق مکتب سرزده بود که به نماز عشق ایستادیم. در محراب حق، رو به کعبه عرفان با وضویی از خون ده ها هزار شهید، بر سجاده صدق نشستیم و پیشانی اخلاص بر مهر «تعبد» نهادیم و دل به «ولایت» سپردیم و این، معجزه انقلاب بود.

این کتاب در دو فصل تقدیم خوانندگان می شود:

فصل اول با نام زندگانی تاریخی امام عسکری (ع) شاملب دوازده بخش است که با طلوع خورشید شروع می شود . در بخش های بعدی به مسائلی چون سیره عملی امام ، نصوص و دلایل امامت، معجزات و کرامات، خلفای معاصر، فعالیت های سیاسی- اجتماعی امام، سازمان وکالت، قیام ها و شورش ها، کتب منسوب به آن حضرت، شهادت و مسائل پس از شهادت امام و سرانجام تاریخچه بقیع و آستان عسکریین(ع) است.

فصل دوم نیز شامل دوازده بخش است و اختصاص به زندگانی معرفتی امام عسکری(ع) دارد و حیات آن حضرت از منظر علمی مورد کنکاش قرار می گیرد. در ابتدا اصحاب و راویان احادیث امام(ع) را برشمرده و مختصری از شرح احوال آنان مطرح می شود. در ادامه به مسائلی چون عقاید، آموزه های اعتقادی، امام و حوزه های معارف دینی، قرآن و حدیث، احکام، آموزه های اخلاقی، رساله ها، نوشته ها و نامه ها، دعاهای امام، زیارت نامه های ایشان و امام در نگاه معصومین و اندیشمندان را دربرمی گیرد. امام در آینه ادب، بخش پایانی این فصل را تشکیل می دهد .

امروز عسکری ز جهان دیده بسته است             قلب جهان و قطب زمان، دل شکسته است

آن حجـــت خدای ز بیـــداد  معتــــصــم                پیوند زندگانیش از هـــــم گسســـته است

صاحب عزاست صاحب عصر، اندرین عزا              روحش به چارسالگی از کینه خسته است

بر چهره امـــــام  زمان، آن دُر یتـــیم                  باد ظلم گرد یتیمی نشـــستــــه اسـت

در خانه ای که مرکز اندوه و ماتم است                دشمن کمر به غارت آن خانه بستـــه است

از لطف آن که نارکند بَرد بـــرخلیــل                     صاحب زمان ز آتش بیداد رستـــــه اســت

اندر بقیع و سامره وکربلا و طوس                     گل های فاطمه بنگر دسته دسته اســـت

   شهادت امام حسن عسکری (ع) بر عموم شیعیان تسلیت باد

                                                                             (منبع: جلوه های رسالت، ص 11)

باسمه تعالی

در یک صبح دل انگیز بهاری، صدای زیبای پرندگان و شرشر باران به گوش می رسید، پروانه ای زیبا روی شاخه ی گل نشسته بود، چند ماهی کوچک در حوض باغچه ای که در حیاط بود، به این طرف و آن طرف می رفتند، طوریکه زیبایی طبیعت را دوچندان کرده بودند، غرق در زیبایی طبیعت بودم که ناگهان متوجه شدم پرنده ای پایین درخت افتاده و بالهایش زخمی شده طوریکه توان پرواز ندارد، به سمتش دویدم آنرا با خود به خانه بردم، بعد از چند روز مراقبت از آن بالش خوب شد به طرف پنجره آمدم تا رهایش کنم همین دم که پنجره را گشودم پرواز کرد و روی شاخه ی درخت نشست و شروع به آواز خواندن کرد، بعد از آن هر وقت متوجه حضور من می شد، شروع به آواز خواندن می کرد، دیگر از آن روز به بعد آن پرنده ی کوچک از روی آن درخت نرفت که نرفت، ماند و ماند، تا اینکه لانه اش را همان جا درست کرد و بچه هایش نیز روی همان درخت بزرگ شدند، من وفا و قدردانی را از آن پرنده ی کوچک یادگرفتم که اگر کسی خوبی در حق من کرد فراموش نکنم و همیشه قدردان خوبی و محبت های او باشم. خدا را به خاطر همه نعمت هایش شکر می کنم که اگر نیک بنگریم در هر یک از پدیده های اطراف ما درس بزرگی برای عبرت گرفتن و بیش از پیش به وجود خدا پی بردن وجود دارد.

به امید روزهایی که به اتفاقات پیرامون خود با چشم باز بنگریم.

پیام دل نوشته :

1. اگر بخواهید نعمت های الهی را شمارش کنید نمی توانید .

2. تو نیکی کن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز.

3. اگر کسی خوبی در حق ما کرد فراموش نکنیم و بالعکس بدی در حق ما کرد آنرا فراموش کنیم.

4. تو باران باش و ببار، مپرس پیاله های خالی از آن کیست.

دلنوشته : خانم طیبه حیدری / طلبه پایه چهارم