زندگي بافتن يك قاليست

نه همان نقش و نگاري كه خودت مي خواهي

نقشه را اوست كه تعيين كرده،

تو در اين بين فقط مي بافي

نقشه را خوب ببين !!! نكند آخر كار قالي زندگيت را نخرند.

علامه مجلسي فرمودند:
در شب جمعه اي اين دعا را خواندم :« بسم الله الرحمن الرحيم الحمدلله من اولِ الدنيا الي فنائها و من الاخرة الي بقائها ،الحمدلله علي كل نعمة استغفرالله من كل ذنب و اتوب اليه يا ارحم الراحمين » بعد از يك هفته در شب جمعه مجدد خواستمآن را بخوانم كه در حالت مكاشفه ندايي شنيدم از ملائك كه ما هنوز از نوشتن ثواب قرائت قبلي در شب جمعه قبل فارغ نشديم .

بحار الانوار ، ج 102، ص 35

با خدا باش پادشاهي كن

بي خدا باش هرچه خواهي كن

اگر امر به معروف و نهي از منكر باشد گناه و فساد جامعه را فرانمي گيرد . فسادگستران، ميدان فعاليت پيدا نمي كنند؛ گناه كار گستاخ نمي شود، ستم گران بي پروا به حق كشي نمي پردازند. اما ترك امر به معروف و نهي از منكر آثار زيانبار و عواقب خطرناكي دارد، و افراد و جامعه دچار آفات بسياري مي شوند كه سلامت دين و دنياي آنان را به خطر مي اندازد.

ترك امربه معروف و نهي از منكر موجب نزول عذاب و كيفرهاي الهي مي شود و بدان بر خوبان مسلط مي شوند، اشرار زمام جامعه را در دست مي گيرند و دعاها به اجابت نمي رسد و دنيا براي نفس گشيدن تنگ مي شود، زيرا ترك اين دو فريضه مهم، زمينه ترك كارهاي نيك و انجام كارهاي زشت و ناروا را پديد مي آورد، و با سكوت مردم به تدريج گناه امري عادي جلوه مي كند و زشتي گناه از منظر مردم زدوده مي شود، پس اهل گناه و اشرار بر مردم تسلط مي يابند و موجب كمبود ارزاق و بهره هاي مادي و معنوي زندگي مسلمانان مي شوند، بدين ترتيب فساد همه جا را فراخواهد گرفت و انسان ها هم مرده هايي متحرك و زنده نما خواهندبود .

پس بياييد همه با هم:

ياوران معروف باشيم، تا روسسفيد گرديم؛

دشمن منكر باشيم، تا دچار عذاب نشويم،

امر به معروف و نهي از منكر را زنده كنيم ، تا خودمان هم زنده باشيم،

احياگران اين دو فريضه باشيم تا به حيات امت برسيم .

« ولتكن منهم امه يدعون الي الخير و يامرون بالمعروف و ينهون عن المنكر و اولئك هم المفلحون؛ بايد از ميان شمنا جمعي دعوت به نيكي كنند و امر به معروف و نهي از منكر نمايند و آنان رستكارانند.»

انسان موجودي است كه ادامه حيات و تكامل وي تنها در ميان جمع و در ارتباط با ساير هم نوعانش امكان پذير است و لازمه هر زندگي اجتماعي ارتباط و همكاري و همياري افراد آن اجتماع است. از طرفي در هر اجتماع، افراد آن از همديگر تاثير پذيرفته و بر يكديگر تاثير مي گذارند.

در زندگي اجتماعي انسان، اين تاثير به حد اعلاي خود مي رسد. و بر همين اساس، سرنوشت افراد جامعه به گونه اي با يكديگر گره خورده است كه تصور اينكه در يك جامعه كه اكثريت افراد آن فاسد و ناصالح باشند، فردي صالح و شايسته از آب درآيد مشكل و تقريباً محال است. اين طور نيست كه فساد و زشت كاري ديگران تنها به خودشان محدود و منحصر باشد و به ساير افراد سرايت نكند. بلكه زشتي ها و منكرات و عاملان به آن به منزله زخم و جراحت در پيكر جامعه بشري هستند كه اگر فورا درمان نشوند و به صلاح و سداد بازنيايند، سراسر جامعه را فراگرفته و به سوي هلاكت سوق خواهد داد. براساس بينش اسلامي تمامي افراد جامعه نسبت به يكديگر مسئوليت متقابل دارند «كلكم راع و كلكم مسئول عن رعيته» و نبايد نسبت به اعمال و رفتار و سرنوشت ديگان بي تفاوت باشند. و بايد امر به معروف و نهي از منكر در جامعه اسلامي پياده كنند. چرا كه امر به معروف و نهي از منكر از فرائضي است كه اجرا و ترك آن دائر مدار سعادت و فساد اجتماع است. امر به معروف انتشار خوبي ها و افشاندن بذي نيكي در كشتزار جان آدمي است تا به ثمر رسيدن هربذر، گلزار درون آن شكفته شود و در نتيجه جامعه گلزاري از ارزش ها، نيكي ها و فضيلت ها گردد. امر به معروف  اقژايش فضاي سبز خانه دل ها و كوير زدايي معنوي جامعه و جان كساني است كه از نيكي ها فاصله گرفته اند و نهي از منكر چراغ تابنده اي است كه ماهيت نيكي و ضد پليدي دارد. نهي از منكر بارش قطران زلال باران بر سرزمين گناهكار است كه شعله هاي معصيت را خاموش مي سازد و به گسترش تيرگي هاي قلبش پايان مي بخشد و چنين ويژگي هايي است كه اين فرايض نوراني را بر ساير فرائض امتيازي بزرگ بخشيده است. به سبب اين دو فريضه راه ها تامين مي گردد و مكاسب حلال مي شود، بواسطه اين دو واجب، حقوف مظلومان از ظالمان بازپس گرفته مي شود و به طور كلي امنيت فردي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي و سياسي به سبب اين واجبات فراهم مي گردد.