اگر امر به معروف و نهي از منكر باشد گناه و فساد جامعه را فرانمي گيرد . فسادگستران، ميدان فعاليت پيدا نمي كنند؛ گناه كار گستاخ نمي شود، ستم گران بي پروا به حق كشي نمي پردازند. اما ترك امر به معروف و نهي از منكر آثار زيانبار و عواقب خطرناكي دارد، و افراد و جامعه دچار آفات بسياري مي شوند كه سلامت دين و دنياي آنان را به خطر مي اندازد.

ترك امربه معروف و نهي از منكر موجب نزول عذاب و كيفرهاي الهي مي شود و بدان بر خوبان مسلط مي شوند، اشرار زمام جامعه را در دست مي گيرند و دعاها به اجابت نمي رسد و دنيا براي نفس گشيدن تنگ مي شود، زيرا ترك اين دو فريضه مهم، زمينه ترك كارهاي نيك و انجام كارهاي زشت و ناروا را پديد مي آورد، و با سكوت مردم به تدريج گناه امري عادي جلوه مي كند و زشتي گناه از منظر مردم زدوده مي شود، پس اهل گناه و اشرار بر مردم تسلط مي يابند و موجب كمبود ارزاق و بهره هاي مادي و معنوي زندگي مسلمانان مي شوند، بدين ترتيب فساد همه جا را فراخواهد گرفت و انسان ها هم مرده هايي متحرك و زنده نما خواهندبود .

پس بياييد همه با هم:

ياوران معروف باشيم، تا روسسفيد گرديم؛

دشمن منكر باشيم، تا دچار عذاب نشويم،

امر به معروف و نهي از منكر را زنده كنيم ، تا خودمان هم زنده باشيم،

احياگران اين دو فريضه باشيم تا به حيات امت برسيم .